Δήλωση της ACT για τα γεγονότα στις ανατολικές επαρχίες: Ενάντια στο Κίεβο και στην Ανατολή

Εισαγωγή μετάφραση- A ruthless critique

Ανακοίνωση της ΑCT για τα γεγονότα στην Ουκρανία. Η ανακοίνωση αν και ξεκαθαρίζει τη «πολιτική στάση»της ομάδας, φαίνεται αδύνατο να κατανοήσει κάτι πολύ σημαντικό, ότι οι εργάτες ως εργάτες, δεν είναι μπλεγμένοι σε αυτή την ιστορία γιατί έχουν» απουσία συνείδησης» αλλά γιατί μέσα στις αντιφάσεις της Ουκρανικής καπιταλιστικής πραγματικότητας τα συμφέροντα τους ταυτίστηκαν με αυτά των κεφαλαίων τους, και πραγματώθηκαν ως δύο εθνικές ιδέες, δύο αστικές κοινωνίες που συγκρούονται.

Στην ουκρανία οι ντόπιες και ρωσικές ομάδες εξουσίας συνεχίζουν να ανεβάζουν την ένταση, να χωρίζουν τους εργάτες και να οδηγούν την κατάσταση σε συνθήκες εμφυλίου πολεμου.. Τα γεγονότα στη Μαριούπολη είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα. Ως αποτέλεσμα των «αντιρομοκρατικών» επιχειρήσεων στην ανατολή έχουν υποφέρει πολλοί άνθρωποι και από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης : ειρηνικοί άνθρωποι, μαχητές, στρατιώτες και εθελοντές.

Αυτή είναι μια κρίσιμη στιγμή για τους εργάτες. Η κυβέρνηση βάζει τους πάντες κάτω από την ίδια ταμπέλα: Οι στρατιώτες δεν καταλαβαίνουν ποιούς πυροβολούν και όσοι δέχονται τα πυρά δεν ξέρουν γιατί πεθαίνουν . Και οι δύοπλευρές της σύγκρουσης αποτελεσματικότατα μανιπουλάρουν τους «στρατιώντες τους, με αποτέλεσμα οι εργάτες να πολεμούν για πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τα υλικά τους συμφέροντα. Οι ουκρανικές δυνάμεις και οι διάφορες ένοπλες ομάδες μαζί τους πολεμούν για την ιδέα της «Ουκρανίας» και του «πατριωτισμού» ενώ οι σεπερατιστές για τη δημιουργία ενός νέου κράτους ή τη προσάρτηση στη Ρωσία . Σε κάθε περίπτωση ο στόχος τους παραμένει η ύπαρξη και η δημιουργία ενός αστικού κράτους με τους μπάτσοτυς, τους δικαστές του, την αστική τάξη του, την εκμετάλλευση και τους φτωχούς του.

Το αποτέλεσμα αυτών των δύο αντιδραστικών κινημάτων είναι δεκάδες νεκροί. Η ανικανότητα των Ουκρανικών δυνάμεων και η επιθετικότητα των στρατιωτικών μεγαλώνει ακόμα περισσότερο τις απώλειες.

Η ηγεσία του αντιΜαϊντάν, αποτελείται από πρώην μπάτσους και παραστρατιωτικούς που παραμένουν πιστοί στο πλαιό καθεστώς. Αυτό δίνει κάθε δικαίωμα να θεωρηθεί η «Λαϊκλη Δημοκρατία του Ντόνετσκ» ως μια ακόμα εξουσιαστική δικτατορία.

Η συμμετοχή φασιστικών ομάδων σε αυτό το κίνημα, το κάνει να έχει βαθύτατα αντιδραστικό χαρακτηρα και πληως αντίθετο με τα συμφέροντα των εργατών. Η ρώσική προπαγάνδα από την άλλη δίνει στους αντιδραστικούς και ακροδεξιούς του αντιΜαϊντάν σχεδόν αντιφασιστικό χαρακτηρά . Σύμφωνα με αυτή η «αντιτρομοκατική» επιχείρηση του Ουκρανικού κράτους δεν είναι τίποτα παραπάνω από επιθέσεις του Δεξιού τομέα, ο ρόλος του οποίο γιγαντώνεται διαρκώς.

» Ο Δεξιός Τομέας «είναι ένα ανοργάνωτο συνονθύλευμα από ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες που αποτελείται κυρίως από ακροδεξιούς νεολαίους και εγκληματικά στοιχεία : Περίπου ίδια είναι η σύνθεση των παραστρατιωτικών ομάδων της «Λαϊκής Δημοκρατίας» παιδιά, εγκληματίες και λούμπεν . Σήμερα η δημοτικότητα του είναι εξαιρετικά χαμηλή ακόμα χαμηλότερη και από το πλήρως απαξιωμένο «ΚΚΟυ» , Πέραν αυτού ό Δεξιός τομέας είναι σε κατάσταση άτυπου πολέμου με την Ουκρανική Κυβέρνηση.

Χάρη στην τεράστια προβολή του από διάφορους διεθνείς ψευτοαντιφασίστες, η εικόνα του Δεξιού Τομέα έχει γιγαντωθεί σε κάτι τεράστιο και τερατώδες που σχεδόν ελέγχει το Ουκρανικό κράτος. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τις φασιστικές σημμορίες. Η ACT είχε επανειλημμένα τονίζει την άνοδ της ακροδεξιάς βίας από το 2012 επί καθεστώτος Γιανούκοβιτς εναντίον της αριστεράς. Στόχος τότε ήταν και ακτιβιστές της ΑCT . Ένας σύντροφος μας κόντεψε να σκοτωθεί από επιθεση με όπλο από ακροδεξιούς ενώ η φετινή πορεία της πρωτομαγιάς στο Κίεβο αναγκάστηκε να ξεκινήσει από άλλο σημείο για να μην υπάρχουν προβλήματα και συγκρούσεις.

Η αντιπαράθεση με τους φασίστες υπήρξε μια από τις προτεραιότητες του αναρχικού κινήματος στη Ουκρανία. Σε αντίθεση με διάφορους μετα-Σταλινικούς αντιφασίστες είμαστε γνώριμοι με το πρόβλημα του φασισμού από πρώτο χέρι. Παρόλα αυτά καταφέραμε να κάνουμε τις πρωτομαγιάτικες πορείες μας, με αντιφασιστικά, αντικρατικά και αντικαπιταλιστικά προτάγματα .Οι αναρχικοί προφανώς δεν παίρνουν θέση μεταξύ ακροδεξιών και δεξιών-φιλελεύθερων κυβερνήσεων. Ήταν η ACT που διοργάνωσε την ριζοσπαστική αριστερή καμπάνια εναντίων του κόμματος «Μπατκίσφσινα» (κόμμα της Τιμοσένκο)

Είμαστε έτοιμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας και τη μάχη ενατνίων της νεας κυβέρνησης και των δεξιών απολογητών της. Αυτό όμως είναι πολλές φόρες δυσκολότερο εκεί πουοι φασίστες, η εκκλησία και το κράτος είναι ενωμένοι . Κάτι τέτοιο γίνεται στο Ντόνμπας όπου η «Λαϊκή δημοκρατία του Ντόνετσκ» και ο στρατός της έχουν ως επικεφαλής παραστρατιωτικό οπαδό του κινήματος της Λευκής φρουράς, τον Igor Streklov[1] . όπου οργανωτές του δημοψηφίσματος είναι άτομα από την ομάδα ορθόδοξο Ντόνμπας» ,με σύμβουλους άτομα απ’ την πιο παλιά μετασοβιετική φασιστική ομάδα, όπως ο Alexander Barkashov ; εκεί που διάφοροι ακτιβιστές κάνουν αλληλεγγύη και υποστηρίζουν τις ιδέες του Alexander Dugin [2] όπου ο «πρόεδρος» αυτής της δημοκρατίας, ο Denis Pushilin δημόσια αποκαλεί την ανατροπή του τσάρου το 1917 ως «καταστροφή»

Στα επίσημα έγγραφα και στις ανακοινώσεις τους, δεν έχουν κανένα κοινωνικό αίτημα, και γιαυτό πολλοί μιλούν για συμφέροντα «μικρών επιχειρήσεων». Οι παραστρατιωτικοί της ανατολής απαγάγουν και κυνηγούν άτομα από το συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο εθνικισμός είναι ο θανάσιμος εχθρός των εργατών. Αυτό δείχνουν τα γεγονότα στην Ουκρανία όταν οι Ναζί και στις δύο πλευρές βοήθησαν τις τοπικές άρχουσες τάξεις να καταπιέσουν κιάλλο τους εργάτες. Το ερώτημα είναι πόσο θάνατο και καταστροφή χρειάζεται το Ουκρανικό προλεταριάτο για να το κατανοήσει αυτό

Αίτημα μας είναι να αποσύρει το Κίεβο τα στρατεύματα του από τα ανατολικά και η ανατολική δικτατορία να πάψει να τρομοκρατεί τοπικούς εργάτες. Στόχος μας πρέπει να είναι να αντισταθούμε προς όλες τις πλευρές και να χτίσουμε το επαναστατικό προλεταριακό κίνημα.

Συμβουλεύουμε τους εργάτες της Ουκρανίας να παλέψουν για τα ταξικά τους συμφέροντα και όχι για την διατήρηση ή τον διαχωρισμό της περιφέρειας του κράτους . Ο ταξικός πόλεμος δεν έχει να κάνει με την ανακατανομή της εξουσίας. Όποιος και να νικήσει στην πάλη μεταξύ της σύγκρουσης κυβέρνησης και σεπερατιστών εμείς θα είμαστε οι χαμένοι, συνεπώς σκοπός μας είναι να μπλοκάρουμε αυτή τη σύγκρουση. Να αγνοήσουμε τις επιταγές των αρχών , την απόρριψη του μιλιταρισμού , οι απεργίες και το επαναστατικό εργατικό κίνημα είναι το όπλο μας ενάντια στον επερχόμενο πόλεμο. Μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο στους εαυτούς μας και στη διεθνή αλληλεγγύη από άλλες ριζοσπαστικές οργανώσεις του εξωτερικού. Αλλιώς μας περιμένουν πολύ χειρότερα γεγονόταΟύτε θεός, ούτε αφέντης, ούτε έθνη ούτε σύνορα
Εργάτες του κόσμου ενωθείτε.

[1] Ακροδεξιό κίνημα της Ρωσίας, που παίρνει το όνομα του από την «Λευκή Φρουρά» της τσαρικής εποχής που ήταν οι βασικοί αντίπαλοι των μπολσεβίκων.
[2] νεο-Ακροδεξιός ρώσος διανοούμενος με μεγάλη απήχηση στην ρώσικη φιλοσοβιετική αριστερά και στην ρωσική δεξιά. Είναι ο βασικός ιδεολογικός καθοδηγητής της ρωσικής πουτινικής ελίτ και υποστηρικτής της Ευρασιατικής Ένωσης, της ένωσης της οποίας υποστηρικτής ήταν και ο Γιανούκοβιτς.

πηγή